کنترل کیفیت و استاندارد و مشاوره کارآفرینی
ویژگی های کنترل کیفیت
مشاوره کارآفرینی کمک کننده برای پروسه مدیریت هر سازمان میباشد .در ذیل نمونه ای از دست آوردهای مشاوره کارآفرینی را ملاحظه میفرمایید .
صفت یا مشخصه ای از یک بازرسی محصول یا خدمت که در برآوردن نیازهای مشتری یا مصرف پذیری آن مورد استفاده واقع می شود، یک ویژگی کنترل کیفیت است. هنگام سر و کار داشتن با کنترل کیفیت محصولات، اغلب ویژگی های کیفی از نوع فنی می باشند. در حالی که ویژگی های تعریف شده برای خدمات، بیشتر با ابعاد انسانی سر و کار دارند. در شکل زیر، بعضی از انواع ویژگی های کیفی محصول به تصویر کشیده شده اند:
کنترل کیفیت و تضمین کیفیت
کنترل کیفیت عبارت است از فنون عملیاتی و فعالیت هایی که در جهت برآوردن ویژگی ها و نیازمندیهای کیفیت مورد استفاده قرار می گیرند. این تعریف نشان می دهد که هر فعالیتی که در جهت بهبود، کنترل، مدیریت یا تضمین کیفیت صورت می گیرد، می تواند یک فعالیت کنترل کیفیت باشد. از سوی دیگر، تضمین کیفیت به همه فعالیت های برنامه ریزی شده و سیستماتیکی اطلاق می شود که برای ایجاد اطمینان از اینکه محصول یا خدمت نیازمندیهای کیفیت را برآورده خواهد ساخت، نیاز واقع می شوند. در واقع، فعالیت های تضمین کیفیت به کنترل کیفیت نمی پردازند، بلکه زمینه ای ایجاد می کنند تا کیفیتی که به دست خواهد آمد، کنترل شود. این کنترل باید هم از دیدگاه درون سازمانی و هم از بعد خارج از سازمان توسط مشتریان و صاحب نظران، اطمینان حاصل شود.
سیستمهای کیفیت
معمولا یک سیستم کیفیت بدین منظور طراحی می شود که تکرارپذیری پیوسته مجموعه ای از ویژگی های محصول یا خدمت را اطمینان بخشد که به طور تلویحی یا تصریحی توسط یک مشتری یا تولیدکننده به توافق رسیده است. سیستم های کیفیت در طول تاریخ بسته به ضرورت پاسخگویی به خواسته های مشتری نمایان شده و رشد کرده اند. این سیستم ها می توانند از نوع بزرگ و کوچک، پروژه ای، محدود به کنترل کیفیت، برنامه های بهبود کیفیت، ایزو ۹۰۰۰، مدیریت کیفیت جامع وغیره باشند. با آنکه تعداد سیستم های کیفیت، متناسب با پیشرفت تکنولوژی و صنعت افزایش یافته اند، اما به طور کل در اهداف زیر مشترک می باشند: ١. دستیابی و تأکید بر کیفیت محصول یا خدمات، ٢. اطمینان به مدیریت در برآورده شدن کیفیت مورد نیاز، و ٣. اطمینان به مشتری در اینکه محصول یا خدمت با سازگاری کامل مشخصات به آنها تحویل داده می شود.
ایمنی محصول
یک محصول ایمن به محصولی اطلاق می شود که تحت شرایط نرمال یا عقلانی قابل پیش بینی برای استفاده، خطری ارائه نکرده یا حداقل خطرات سازگار برای استفاده محصول را دارا باشد، و از نقطه نظر ایمنی و سلامت اشخاص، سطح حفاظتی بالایی را شامل شود. در تعیین اینکه آیا یک محصول از ایمنی لازم برخوردار است، عوامل ذیل دخیل می باشند:
باری بارد اری های ای ران – مشخصه های محصول نظیر ترکیباتش، بسته بندی و ساختارش برای مونتاژ و نگهداری، – اثر بر محصولات دیگر به این مسئله در هنگامی که محصول در ساختار دیگر محصولات مورد استفاده واقع می شود، قابل بررسی است، ا – نمایش برچسب محصول، هر دستورالعملی برای استفاده آن و هر نوع نشانه یا اطلاعاتی که از سوی سازنده ارائه شده باشد، و – طبقه بندی مصرف کنندگان برحسب خطراتی که محصول در هنگام استفاده از خود ممک است بروز دهد (به ویژه برای بچه ها).
برچسب محصول
یک برچسب محصول ممکن است علائم یا متن، یا ترکیبی از آن دو باشد که مشتمل بر یک یا چند مورد اطلاعاتی بر روی یک محصول یا تعدادی از آن محصول گردد. بعضی از انه اطلاعاتی که ممکن است
برچسب های محصول در بر گیرند، عبارتند از:
– اظهار محتویات
– عملکرد
– نگهداری
– کیفیت
– ایمنی
– هشدار
– سلامت
– محیط زیست
-ضمانت
استاندارد
استاندارد در لغت به معنای معیار، حد مطلوب، نشان، متعارف و هر مبنای پذیرفته شده است
در استاندارد بین المللی ایزو، تعریف استاندارد چنین است:
«استاندارد، ویژگی های فنی یا معیارهای مورد نظر عمومی است که با هم کاری و توافق یا تأیید عمومی تمامی ذی نفعها و ذی ربطها تنظیم می شود و نظمی است مبتنی بر نتایج استوار علوم و فنون و تجارب بشری در کلیه رشته ها و فعالیت های عمومی که به صورت قواعد و مقررات و به منظور ایجاد هماهنگی و وحدت، توسعه و تفاهم و تسهیل در ارتباطات، صرفه جویی در اقتصاد ملی، حفظ سلامت و ایمنی عمومی و گسترش مبادلات بازرگانی داخلی و خارجی به کار می رود.»
سازمان تعریف جامعی نیز از استاندارد کردن دارد به این شرح:
«استاندارد کردن عبارت است از روند تنظیم و اعمال قاعده هایی به منظور نظم در زمینه کوششی معین برای منفعت آنهایی که ذی نفع و ذی علاقه هستند و با همکاری همه آنها و به ویژه به منظور پیشبرد اقتصادی که از لحاظ عمومی بهتر و جامع تر باشد، با در نظر گرفتن شرایط علمی و نیازمندی های تم ایمنی.»
از یک دیدگاه دیگر، استاندارد کردن را می توان کاهش تعداد مشخصه ها یا ویژگی های یک سیستم یا کاهش تعداد راه هایی که این مشخصه ها ممکن است بر هم تقابل کنند، به شمار آورد. به هرحال، استاندارد کردن و استاندارد از اصلی ترین مفاهیم اقتصاد جدیدند. استاندارد کردنی که بر بنیاد نتایج قطعی و استوار علوم، تکنولوژی و تجربه گذارده شده است، پایه هرگونه رشد اقتصادی را نه تنها در امروز، که در آینده نیز تعیین می کند و ضروری است که همپای پیشرفت ها گام بردارد. در این راستا، شکی وجود ندارد که برای استاندارد کردن، بررسی و معدل امکانات و مهارت های موجود یک جامعه و همچنین، توجه به نتایج علمی و فنی در تعیین ضوابط استاندارد شرط اساسی می باشد. با ملاحظه این عوامل است که می توان در جهان کسب و کار، راه آینده را روشن تر و دقیق تر پیش بینی نمود.
اهداف استاندارد کردن
به طور خلاصه، اهداف استاندارد کردن که مورد توافق عموم افراد و سازمانهای ذی ربط و ذی صلاح قرار گرفته است، به شرح زیر می باشد:
١. ساده کردن انواع روزافزون فراورده ها و روش ها در زندگی بشر
۲. تبادل افکار و مبادلات تجاری بین المللی
٣. اقتصاد جامع و فراگیر
۴. ایمنی، بهداشت و حفاظت از جان و مال مردم
۵. حفظ منافع مصرف کننده و جامعه
۶. از بین بردن موانع بازرگانی و آسان نمودن داد و ستد داخلی و مبادلات
اصول استاندارد کردن
در استاندارد کردن کالاها و فراورده ها اصولی حاکم است. مهم ترین این اصول که اعامه و صاحب نظران امر قرار گرفته است، به شرح زیر می باشند:
اصل اول – استاندارد کردن عملی علمی، فنی و اجتماعی است و باید با همک آنهایی که ذی نفع، ذی علاقه و ذی صلاح اند تهیه و تدوین شود. در فراهم آوردن زمینه لا در اجرای این اصل باید از تبلیغات قوی و روابط عمومی استوار استفاده شود.
اصل دوم – استاندارد کردن در اصل، عمل ساده و اجتناب از پیچیدگی های زائد چه در حال و چه در آینده می باشد.
اصل سوم – انتشار یک استاندارد به خودی خود ارزشی ندارد، مگر آنکه بتوان آن را به مورد اجرا گذاشت.
اصل چهارم – برای ایجاد استانداردها، نخستین عملی که از همه مهم تر است، انتخاب کردن و برگزیدن، و به دنبال آن، ثابت کردن و از تغییر محفوظ داشتن می باشد.
اصل پنجم – استانداردها باید در فواصل معین مورد بازبینی و بازنگری واقع شوند و در صورت لزوم، در آنها تجدید نظر به عمل آید. فاصله میان تجدیدنظرها برحسب مورد
خاص متغیر خواهد بود.
اصل ششم – هنگامی که ویژگی ها و مشخصات یک کالا با فراورده تعیین می کرد شرح روش معین آزمایش جهت ارزیابی ویژگی های کالا جهت انطباق وجود دارد .
اصل هفتم – ضرورت اجرای اجباری استانداردهای ملی باید به دقت م شود. برای این کار، باید به چگونگی استانداردها، میزان رشد صنعتی و جاری در جامعه ای که استانداردها تهیه شده اند، توجه شود.
